evlerinde boynu bükük mülteciler bırakıptemiz omuzlu çocuklar birer birer koştular
o çocuklar koşarlarken kurşunları geçtiler
ben suda yürür gibi geçmiştim kurşunları
içimde yüzyıl serserisinin bitmez tükenmez kibri
içimde inayetten sersefil bir kaburga
içimde ölürken de küfreden bir filinta
suskun beyaz bir karanfilin boynunu kırar gibi
kış gecesi uyuyan sessiz bir kumru sanki
savaştan kaçmış gelmiş titriyor pasaklı elleri
sessizliği şiir, konuşması şarkı ve elleri
elleri de canım, kıyıya vurmuş bir balık cesedi
bildim ki koşarken eğilir çocuklar henüz yaşken kederi
kibir büyük zulümdür benliğine dolanan
sevgilim kibirden de ben hep aşka sığındım
insan ne görürse bilirmiş, bildim
bildim bütün denizler nehirlere akıyor
pariste bir kule var herkes ona..
işte müziğin susup sözün başladığı yer
bildim ki sessizlik çilenin kardeşidir
bi yıkansa geçecek sanki pası kiri kederi
mülteci tırnakları saçları elbisesi
bir çocuğu yıkamak en baştan anakronik
terli bir mülteci ki iltica yokken henüz
gelip sığındım sana toy bir filinta gibi
içimde yüzyıl serserisinin bitmez tükenmez kibri
içimde inayetten sersefil bir kaburga
içimde ölürken de küfreden bir filinta
